nomenclator

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 23 juin 2019 à 14:52 par Unsui (discussion | contributions) (corr. code langue)

Français

Étymologie

Du latin nomenclator.

Nom commun

nomenclator

  1. Modèle:antiq Nomenclateur.

Voir aussi

Anglais

Étymologie

Du latin nomenclator.

Nom commun

Singulier Pluriel
nomenclator
\Prononciation ?\
nomenclators
\Prononciation ?\

nomenclator

  1. Nomenclateur.

Apparentés étymologiques

Latin

Étymologie

De nomen et calo.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif nomenclator nomenclatorēs
Vocatif nomenclator nomenclatorēs
Accusatif nomenclatorem nomenclatorēs
Génitif nomenclatoris nomenclatorum
Datif nomenclatorī nomenclatoribus
Ablatif nomenclatorĕ nomenclatoribus

nōmenclātor \Prononciation ?\ masculin

  1. Antique équivalent de l'huissier, ou aboyeur, serviteur qui annonce à voix haute le nom des visiteurs.
    • nomenclatori memoriae loco audacia est. Sénèque, Ben. 1, 3, 10
    • servorum causā nomenclator adhibendus. Pline, 33, 1, 6, § 26

Apparentés étymologiques

Références