pafo
:
Espéranto
Étymologie
- Substantif composé de la racine pafi (« tirer (avec une arme à feu) ») et de la terminaison -o (« substantif ») .
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | pafo \ˈpa.fo\ |
pafoj \ˈpa.foj\ |
Accusatif | pafon \ˈpa.fon\ |
pafojn \ˈpa.fojn\ |
pafo \ˈpa.fo\ composition de racines de l’ekzercaro §40
Apparentés étymologiques
Académiques :
- pafi (mot-racine UV ) Modèle:eo-ss : tirer, faire feu
- pafado ( Mot exemple fondamental de l’UV) Modèle:eo-ss : fusillade
- pafilo (composition UV de racines) Modèle:eo-ss : fusil
- pafilego (composition UV de racines) Modèle:eo-ss : canon
Références
Vocabulaire:
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- pafo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- pafo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition "paf-o" (à racines U.V.) présente dans l’Ekzercaro de la Fundamento (Ekzercaro, R1 de l’Akademio de Esperanto).