penn-sardin
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- (1732)[1] Composé de penn (« tête ») et de sardin (« sardines »), littéralement « tête de sardine ».
Nom commun [modifier le wikicode]
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | penn-sardin | pennoù-sardin |
Adoucissante | benn-sardin | bennoù-sardin |
Spirante | fenn-sardin | fennoù-sardin |
penn-sardin \pɛn.ˈsar.din\ masculin
- Coiffe des ports.
- Bremañ e vez douget ar « Penn-sardin » peurliesañ e Beuzeg. — (Roje Gargadenneg, Ar Cʼhab-Sizhun, in Al Liamm, no 137, novembre-décembre 1969, page 429)
- Maintenant on porte le plus souvent la coiffe « Penn-sardin » à Beuzec[-Cap-Sizun].
- Bremañ e vez douget ar « Penn-sardin » peurliesañ e Beuzeg. — (Roje Gargadenneg, Ar Cʼhab-Sizhun, in Al Liamm, no 137, novembre-décembre 1969, page 429)
- Habitant de Douarnenez, Penn Sardin.
- Porzh Douarnenez zo taolennet mat ivez gant e vartoloded harpet ouzh ar spled-houarn, e bennoù-sardin o huchal, ha c'hwez al lecʼhid hag an eoul. — (Joelle Kermoal, An dour en-dro d'an inizi gant Youenn Drezen, in Al Liamm, no 151, mars-avril 1972, page 150)
- Le port de Douarnenez est bien décrit aussi avec ses marins appuyés à la rambarde de fer, ses Penn Sardin criant, et l’odeur de vase et d’huile.
- Ur wech kentañ e oa din da gomz gant ur « penn-sardin ». — (Ernest ar Barzhig, En-dro d’am ugent vloaz, in Al Liamm, no 184, septembre-octobre 1977, page 365)
- C’était la première fois que je parlais à un « Penn Sardin ».
- Porzh Douarnenez zo taolennet mat ivez gant e vartoloded harpet ouzh ar spled-houarn, e bennoù-sardin o huchal, ha c'hwez al lecʼhid hag an eoul. — (Joelle Kermoal, An dour en-dro d'an inizi gant Youenn Drezen, in Al Liamm, no 151, mars-avril 1972, page 150)
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Martial Ménard, Devri : Le dictionnaire diachronique du breton, 2018 → consulter cet ouvrage