Aller au contenu

prun

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : prún, prûn, pr’un
Du latin prunus prunier »).

prun *\Prononciation ?\ masculin

  1. Jus de prunelle.

Références

[modifier le wikicode]
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Cas Singulier Pluriel
Nominatif prun pruni
Génitif de prun de pruni
Datif a prun a pruni
Accusatif prun pruni

prun \prun\ neutre

  1. (Botanique) Prune.

Vocabulaire apparenté par le sens

[modifier le wikicode]
  • Aide sur le thésaurus prun figure dans le recueil de vocabulaire en idiom neutral ayant pour thème : fruit.

Références

[modifier le wikicode]
  • Michael Andrew Francis Holmes, Dictionary of the Neutral Language (idiom neutral), John P. Smith Printing Company, 1903 → consulter cet ouvrage
Du latin prunus.
masculin Singulier Pluriel
casnon articuléarticulénon articuléarticulé
Nominatif
Accusatif
prun prunul pruni prunii
Datif
Génitif
prun prunului pruni prunilor
Vocatif prunule prunilor

prun \prun\ masculin

  1. (Botanique) Prunier.