Aller au contenu

radix

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 18 juin 2019 à 19:06 par Surbot (discussion | contributions) (→‎Néerlandais : Ajout du taux de reconnaissance)
Voir aussi : Radix

Anglais

Étymologie

(Siècle à préciser) Du latin radix.

Nom commun

Singulier Pluriel
radix
\ˈɹæd.ɪks\
ou \ˈɹeɪ.dɪks\
radixes
ou radices
\ˈɹæd.ɪ.ˌsiz\
ou \ˈɹeɪd.ɪ.ˌsiz\

radix \ˈɹæd.ɪks\ ou \ˈɹeɪ.dɪks\

  1. Racine.
  2. Modèle:mathématiques Base (numération).
    • The radix of the decimal system is ten.
      La base du système décimal est dix.

Latin

Étymologie

(Siècle à préciser) De l’indo-européen commun *wrad[1] dont sont issus le grec ancien ῥάδιξ, rhadix, l’anglais root, le gotique *waurts qui donne Wurzel en allemand.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif radix radicēs
Vocatif radix radicēs
Accusatif radicĕm radicēs
Génitif radicĭs radiciŭm
Datif radicī radicĭbŭs
Ablatif radicĕ radicĭbŭs

radix \Prononciation ?\ féminin

  1. Modèle:botanique Racine.
    • capere radices, prendre racine.
  2. (Sens figuré) Racine, base, fondement, origine.
  3. Radis.

Synonymes

Dérivés

Apparentés étymologiques

Références

  1. Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage

Néerlandais

Étymologie

(Siècle à préciser) Du latin radix.

Nom commun

radix \Prononciation ?\

  1. Racine.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 48,5 % des Flamands,
  • 47,6 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]