trakuri
Espéranto
Étymologie
- Verbe composé de la racine kuri (« courir »), de l’affixe tra (« au travers ») et de la terminaison -i (« verbe ») .
Verbe
Temps | Passé | Présent | Futur |
---|---|---|---|
Indicatif | trakuris | trakuras | trakuros |
Participe actif | trakurinta(j,n) | trakuranta(j,n) | trakuronta(j,n) |
Participe passif | trakurita(j,n) | trakurata(j,n) | trakurota(j,n) |
Adverbe actif | trakurinte | trakurante | trakuronte |
Adverbe passif | trakurite | trakurate | trakurote |
Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
Présent | trakurus | trakuru | trakuri |
voir le modèle “eo-conj” |
trakuri \tra.ˈku.ri\ transitif Modèle:eo-motder