varen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Varen

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Verbe) Du moyen néerlandais vāren, du vieux néerlandais faran, du proto-germanique *faraną. À comparer avec l’allemand fahren, l’anglais fare et le danois fare.

Nom commun [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom varen
\'va.rəⁿ\
varens
\'va.rəns\
Diminutif varentje
\'va.rəntʲə\
varentjes
\'va.rəntʲəs\
varen masculin
  1. Fougère

Verbe 1 [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik vaar voer ou vaarde
jij vaart
hij, zij, het vaart
wij varen voeren ou vaarden
jullie varen
zij varen
u vaart voer
Auxiliaire Participe présent Participe passé
zijn/hebben varend gevaren

varen \va.ɾǝː\ intransitif

  1. Naviguer.
  2. Aller, voyager. (Prétérit vaarde, vaarden)

Dérivés[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,1 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]