widerstehen
Allemand
Étymologie
Verbe
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich widerstehe |
2e du sing. | du widerstehst | |
3e du sing. | er widersteht | |
Prétérit | 1re du sing. | ich widerstand |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich widerstände |
Impératif | 2e du sing. | widersteh(e)!! |
2e du plur. | widersteht!! | |
Participe passé | widerstanden | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
wiederstehen \viːdɐˈʃteːən\ (voir la conjugaison)
Dérivés
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « widerstehen [viːdɐˈʃteːən] »