volu
:
Ancien français
Forme de verbe
Participe | |
Passé | (masculin singulier) volu |
volu
- Masculin singulier du participe passé du verbe voloir.
Espéranto
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe voli | |
---|---|
Volitif | volu |
volu \ˈvo.lu\
- Volitif du verbe voli (transitif).
- (Antaŭparolo) Tiun ĉi tre gravan principon la esperantistoj volu ĉiam bone memori kaj kontraŭ la ektuŝo de tiu ĉi principo ili volu ĉiam energie batali
- Veuillent les espérantistes toujours bien se rappeler ce très important principe-ci et, veuillent ils toujours se battre énergiquement contre l’effleurement de ce principe-ci, …
- (Antaŭparolo) Tiun ĉi tre gravan principon la esperantistoj volu ĉiam bone memori kaj kontraŭ la ektuŝo de tiu ĉi principo ili volu ĉiam energie batali
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « volu [Prononciation ?] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « volu [Prononciation ?] »
Glosa
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
volu
Tchèque
Forme de nom commun
volu \Prononciation ?\