mistr

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif

Nature Forme
Positif mistr
Comparatif mistrocʼh
Superlatif mistrañ
Exclamatif mistrat
Mutation Forme
Non muté mistr
Adoucissante vistr

mistr \ˈmist(r)\

  1. Élégant.
  2. Propret.
  3. Fin, fluet, svelte.
  4. Vif, agile.

Dérivés

Forme de nom commun

Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2 Pluriel 3
Non muté mestr mestroù mistr mistri
Adoucissante vestr vestroù vistr vistri

mistr \ˈmistr\ masculin

  1. Pluriel de mestr (« maître »).

Tchèque

Étymologie

De l’allemand Meister.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif mistr mistři
Génitif mistra mist
Datif mistrovi
ou mistru
mistrům
Accusatif mistra mistry
Vocatif mistre mistři
Locatif mistrovi
ou mistru
mistrech
Instrumental mistrem mistry

mistr \Prononciation ?\ masculin

  1. Maitre, patron d'un apprenti.
    • Bylo nás v dílně pět mladých učňů. Podle příkazu našeho mistra pracovní doba byla vždy od svítání do setmění.
  2. Maitre, celui qui maitrise son sujet.
    • Legendy o mistrech bojových umění.
  3. Modèle:par ext Champion.
    • Francouzští házenkáři získali titul mistrů světa.

Apparentés étymologiques

Vocabulaire apparenté par le sens