caritas

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 26 novembre 2020 à 13:38 par LeptiBot (discussion | contributions) (→‎{{S|nom|nl}} : Remplacement des redirections #RequêteAuxBots, remplacement: {{indén → {{indénombrable avec AWB)

Espagnol

Forme de nom commun

Singulier Pluriel
carita
\ka.ˈɾi.ta\
caritas
\ka.ˈɾi.tas\

caritas \ka.ˈɾi.tas\ féminin

  1. Pluriel de carita.

Latin

Étymologie

De carus (« cher, couteux ») avec le suffixe -itas.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif caritas caritatēs
Vocatif caritas caritatēs
Accusatif caritatem caritatēs
Génitif caritatis caritatum
Datif caritatī caritatibus
Ablatif caritatĕ caritatibus

caritas féminin

  1. Valeur élevée, cherté.
    • ut tum vendas cum caritas est. — (Varron. R. R. 1, 69)
  2. Mérite.
  3. Amour, affection, estime.

Variantes

Antonymes

Synonymes

Références

  • « caritas », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 267)

Néerlandais

Étymologie

Emprunt au latin.

Nom commun

caritas \Prononciation ?\ féminin (Indénombrable)

  1. (Soutenu) Charité.

Variantes

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 84,2 % des Flamands,
  • 51,3 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]