duch

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais

Étymologie

Du vieux slave дѹхъ, douch.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif duch duchy
Vocatif duchu duchy
Accusatif ducha duchy
Génitif ducha duchów
Locatif duchu duchach
Datif duchowi duchom
Instrumental duchem duchami

duch \dux\ masculin inanimé

  1. (Philosophie) Esprit, âme.
    • Nie trać ducha, na pewno wszystko dobrze się skończy.
      Ne perd pas courage (tes esprits), tout finira bien, à coup sûr.
  2. (Mythologie) Esprit, fantôme.

Synonymes

Dérivés

Voir aussi

  • duch sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

Tchèque

Étymologie

Du vieux slave дѹхъ, douch.

Nom commun 1

Cas Singulier Pluriel
Nominatif duch duchové
Génitif ducha duchů
Datif duchu
ou duchovi
duchům
Accusatif ducha duchy
Vocatif duchu duchové
Locatif duchu
ou duchovi
duších
ou duchách
Instrumental duchem duchy
seslání Ducha Svatého v iluminovaném manuskriptu z 15. století, Musée Condé, Chantilly. Duch Svatý je znázorněn jako holubice v nejhornější části obrazu

duch \dʊx\ masculin animé

  1. Esprit animé de vie.
  2. Fantôme.
    • Duchové, démoni a draci.

Notes

Le locatif et datif duchovi s'utilisent dans les cas où l’on conçoit l'esprit comme une entité animée.

Dérivés

Apparentés étymologiques

Nom commun 2

Cas Singulier Pluriel
Nominatif duch duchy
Génitif duchu duchů
Datif duchu duchům
Accusatif duch duchy
Vocatif duchu duchy
Locatif duchu duších
Instrumental duchem duchy

duch \dʊx\ masculin inanimé

  1. Esprit.

Apparentés étymologiques

  • duch sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 

Références