barite
Français
Étymologie
- (Date à préciser) Du grec ancien βαρύς, barús (« lourd »).
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
barite | barites |
\ba.ʁit\ |
barite \ba.ʁit\ féminin
- (Minéralogie) Espèce minérale formée de sulfate de baryum, et de formule BaSO4.
- En effet, on retrouve des microcristaux de calcite inclus dans les microquartz, les mégaquartz et la barite. — (Léon Dejonghe, La Minéralisation Ba, (Zn, Pb) de Chaudfontaine, 1990)
Variantes orthographiques
Variantes
Traductions
Anagrammes
- abétir, abêtir
- abrite, abrité → voir abriter
- baitre, baître
- bâtier
- bitera → voir biter
- rabêti → voir rabêtir
- rebâti → voir rebâtir
- rebita → voir rebiter
Voir aussi
- barite sur l’encyclopédie Wikipédia
Afar
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
barite
Variantes orthographiques
Espéranto
Forme de verbe
Temps | Passé | Présent | Futur |
---|---|---|---|
Indicatif | baris | baras | baros |
Participe actif | barinta(j,n) | baranta(j,n) | baronta(j,n) |
Participe passif | barita(j,n) | barata(j,n) | barota(j,n) |
Adverbe actif | barinte | barante | baronte |
Adverbe passif | barite | barate | barote |
Mode | Conditionnel | Volitif | Infinitif |
Présent | barus | baru | bari |
voir le modèle “eo-conj” |
barite \ba.ˈri.te\
Slovène
Forme de nom commun
barite \Prononciation ?\ masculin inanimé
- Accusatif pluriel de barit.