kousket
Breton
Étymologie
- → voir kousk et -et.
- Du moyen breton cousquet[1].
- À comparer avec les verbes cysgu en gallois et koska en cornique, de même sens, qui remontent au celtique commun *kuf-sko-[1], tiré de la racine indo-européenne *keubh₂- « pencher, plier », d’où aussi le latin cubāre « être couché, gésir »[2].
Verbe
kousket \ˈkusket\ intransitif (conjugaison), base verbale kousk-
- Dormir.
- « [...]. Pellik ’zo ne c’hell mui kousket e-pad an noz gant ar cholori a vez e kement korn eus an ti, eus ar c’hao d’ar c’hrignol ». — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, page 34)
- « [...]. Ça fait assez longtemps qu’il ne peut plus dormir la nuit à cause du tapage dans toute la maison, de la cave au grenier ».
- « [...]. Pellik ’zo ne c’hell mui kousket e-pad an noz gant ar cholori a vez e kement korn eus an ti, eus ar c’hao d’ar c’hrignol ». — (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, page 34)
- Modèle:par ext Se coucher.
- C’hoari a rejont domino e-pad un eur bennak, ha goude, pep hini a yeas, diouzh e du, da gousket. — (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 128)
- Ils jouèrent aux dominos pendant environ une heure, et ensuite, chacun alla se coucher de son côté.
- C’hoari a rejont domino e-pad un eur bennak, ha goude, pep hini a yeas, diouzh e du, da gousket. — (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 128)
Variantes orthographiques
Dérivés
Composés
Forme de verbe
kousket \ˈkusket\
- Participe passé du verbe kousket
- Endormi.
Prononciation
Références
- [1] : Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Leyde, Brill, 2009, p. 228.
- [2] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 423-24.
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499