scrinium
Latin
Étymologie
- Apparenté à circus et corona, de l’indo-européen commun *(s)ker-[1] (« tour, tourner, entourer ») : « ce qui entoure [et protège, renferme] ».
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | scrinium | scrinia |
Vocatif | scrinium | scrinia |
Accusatif | scrinium | scrinia |
Génitif | scriniī | scriniōrum |
Datif | scriniō | scriniīs |
Ablatif | scriniō | scriniīs |
scrinium \Prononciation ?\ neutre
- Coffret, boite.
- Flaccum praetorem scrinium cum litteris, quas a legatis acceperat, eodem adferre iubet. — (Salluste, De Catilinae coniuratione)
- Il [le consul] ordonne au préteur Flaccus d'apporter aussi le portefeuille et la lettre que ces ambassadeurs lui avaient remis.
- Flaccum praetorem scrinium cum litteris, quas a legatis acceperat, eodem adferre iubet. — (Salluste, De Catilinae coniuratione)
- Archive, bibliothèque.
Synonymes
Dérivés
- scriniarius, archiviste
- scriniolum, trésor
Dérivés dans d’autres langues
- Allemand : Schrein
- Ancien français : escrin
- Anglais : shrine
- Breton : skrin
- Bulgare : скрин
- Espagnol : escriño
- Français : écrin
- Grec : σκρίνιο
- Hongrois : szekrény
- Islandais : skrín
- Italien : scrigno
- Néerlandais : schrijn
- Occitan : escrinh
- Portugais : escrínio
- Tchèque : skříň
Références
- « scrinium », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- ↑ Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage