sector

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Anglais

Étymologie

Du latin sector.

Nom commun

Singulier Pluriel
sector
\Prononciation ?\
sectors
\Prononciation ?\

sector

  1. Secteur.

Latin

Étymologie

(Nom) Déverbal de sectum, supin de sector (« chercher à, poursuivre »), avec le suffixe d’agent -tor.
(Verbe) Fréquentatif de sequor (« suivre »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sector sectorēs
Vocatif sector sectorēs
Accusatif sectorem sectorēs
Génitif sectoris sectorum
Datif sectorī sectoribus
Ablatif sectorĕ sectoribus

sector \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : sectrix)

  1. Coupeur, trancheur, faucheur, assassin.
  2. Modèle:commerce Profiteur, acheteur à l’encans de biens confisqués.
  3. Modèle:sexualité Favori.
  4. Modèle:géométrie Secteur.

Verbe

sector, infinitif : sectārī, parfait : sectātus sum \Prononciation ?\ transitif Modèle:conj-la

  1. Suivre de près, poursuivre.

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Dérivés

Références

Néerlandais

Étymologie

Du latin sector.

Nom commun

sector

  1. Secteur.

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,2 % des Flamands,
  • 98,6 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]