staat

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Staat

Afrikaans[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du néerlandais staat, lui-même du moyen néerlandais staet, lui-même provenant, par l'intermédiaire de l'ancien français estat, du latin stātus.

Nom commun [modifier le wikicode]

staat \Prononciation ?\

  1. (Politique) État
  2. Manière d’être, état.
  3. Puissance, règne.

Synonymes[modifier le wikicode]

manière d’être, état :

Prononciation[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du moyen néerlandais staet, lui-même provenant, par l'intermédiaire de l'ancien français estat, du latin stātus.

Nom commun [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom staat staten
Diminutif staatje staatjes

staat \staːt\ masculin

  1. État, condition.
    • De staat van zijn gezondheid.
      L’état de sa santé.
    • In goede staat.
      En bon état.
    • Niet in staat.
      Incapable (de).
    • In staat stellen.
      Fournir l’occasion à, rendre à même.
    • In staat zijn om.
      Être en mesure, à même de.
    • In de staat waarin iets zich bevindt.
      En l’état.
    • In alle staten zijn <verontrust>.
      Être aux cent coups.
    • (Droit) In onverdeelde staat.
      En état d’indivision.
    • Uiterlijke staat.
      Êtat apparent.
  2. (Politique) État.
    • De lidstaten.
      Les États membres.
  3. État, relevé, liste
    • Een staat van onderdelen.
      Un relevé, une liste de pièces détachées.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]