Aller au contenu

wino

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Dérivé de boson W, avec le suffixe -ino.
Singulier Pluriel
wino winos
\wi.nɔ\

wino \wi.nɔ\ masculin

  1. (Physique) Particule supersymétrique hypothétique, superpartenaire du boson W.
    • Le wino possède un spin 1/2, tandis que le boson W possède un spin 1.
(Nom 1) (Date à préciser) Dérivé de wine (« vin »), avec le suffixe -o.
(Nom 2) (Date à préciser) → voir boson W et -ino.

Nom commun 1

[modifier le wikicode]
Singulier Pluriel
wino
\ˈwaɪ.nəʊ\
winos
\ˈwaɪ.nəʊz\

wino \ˈwaɪ.nəʊ\

  1. (Péjoratif) Alcoolique qui boit du vin ; sac à vin.

Nom commun 2

[modifier le wikicode]
Singulier Pluriel
wino
\ˈwaɪ.nəʊ\
winos
\ˈwaɪ.nəʊz\

wino \ˈwaɪ.nəʊ\

  1. (Physique) Particule supersymétrique hypothétique, superpartenaire du boson W.

Prononciation

[modifier le wikicode]
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

wino \Prononciation ?\ neutre

  1. Vin.

Références

[modifier le wikicode]
Du vieux slave вино, vino.
Cas Singulier Pluriel
Nominatif wino wina
Vocatif wino wina
Accusatif wino wina
Génitif wina win
Locatif winie winach
Datif winu winom
Instrumental winem winami
wino
wino

wino neutre \vʹĩno\

  1. (Boisson) Vin.
    • Wypiłem dziś kieliszek czerwonego wina.
      Aujourd'hui, j'ai bu un verre de vin rouge.
  2. (Jeux de cartes) Pique.

Prononciation

[modifier le wikicode]
  • wino sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

wino \wino\ classe 11

  1. Encre.