werkkracht

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Composé de werk (« travail ») et de kracht (« force, puissance »).

Nom commun 1 [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom werkkracht werkkrachten
Diminutif werkkrachtje werkkrachtjes

werkkracht \ˈʋɛrkrɑxt\ de

  1. Ouvrier, employé.
    • Dat is duur omdat het veel werkkrachten vereist.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes[modifier le wikicode]

Nom commun 2[modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom werkkracht
Diminutif

werkkracht \ˈʋɛrkrɑxt\ de

  1. Capacité de travail, puissance de travail.
    • Dat apparaat heeft weinig werkkracht.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 98,7 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]