femna

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Ancien occitan

Étymologie

Du latin femina.

Nom commun

femna \Prononciation ?\ féminin

  1. Femme.

Variantes

Références

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Occitan

Étymologie

Du latin femina. Attesté sous la forme femena dans une charte du XIème siècle.

Nom commun

Singulier Pluriel
femna
\ˈfenno̞\
femnas
\ˈfenno̞s\

femna [ˈfenno̞] (graphie normalisée) féminin

  1. Femme (être humain de sexe féminin).
  2. Épouse

Variantes dialectales

  • fema (provençal rhodanien)
  • frema (provençal central, niçois)
  • hemna (Gascon)

Dérivés

Synonymes

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation

Références

Romanche

Étymologie

Du latin.

Nom commun

femna \Prononciation ?\ féminin

  1. Femme.

Notes

Forme et orthographe du dialecte puter .
Forme et orthographe du dialecte surmiran .
Forme et orthographe du dialecte sursilvan .
Forme et orthographe du dialecte sutsilvan .

Références

  • Oscar Peer, Dicziunari rumantsch ladin-tudais-ch, Lia Rumantscha, Coire, 1962
  • Curo Mani, Pledari sutsilvan. Rumàntsch tudestg, tudestg-rumàntsch, Lia Rumantscha, Coire (CH), 1977
  • Ambros Sonder, Mena Grisch, Vocabulari da Surmeir. Rumantsch-tudestg, tudestg-rumantsch, Leia Rumantscha, Coire, 1970
  • Ramun Vieli, Alexi Decurtins, Vocabulari romontsch sursilvan-tudestg, Ligia Romontscha, Coire, 1962