donaco

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Espéranto[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Composé de la racine donac (« faire cadeau, donner en présent ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif donaco
\do.ˈna.t͡so\
donacoj
\do.ˈna.t͡soj\
Accusatif donacon
\do.ˈna.t͡son\
donacojn
\do.ˈna.t͡sojn\

donaco \do.ˈna.t͡so\

  1. Cadeau, don.
    • (Ekz. §15) “Mi faras al vi donacon,” daŭrigis la feino, “ke ĉe ĉiu vorto, kiun vi diros, el via buŝo eliros aŭ floro aŭ multekosta ŝtono.”
      "Je vous fais un cadeau," continua la fée, "qu’à chaque mot que vous direz, une fleur ou une pierre précieuse sortira de votre bouche."
    • (Ekz. §19) "mi faras al vi donacon, ke ĉe ĉiu vorto, kiun vi parolos, eliros el via buŝo aŭ serpento aŭ rano.”
      "… je vous fais un cadeau, qu’à chaque mot, quand vous parlerez, sortira de votre bouche, soit un serpent, soit une grenouille."

Prononciation[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • donaco sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références[modifier le wikicode]

Bibliographie[modifier le wikicode]

Ido[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’espéranto.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
donaco
\Prononciation ?\
donaci
\Prononciation ?\

donaco \dɔ.ˈna.t͡sɔ\

  1. Donation.