maga
:
Cornique
Étymologie
- Voir le mot breton magañ.
Verbe
maga \Prononciation ?\
Espagnol
Étymologie
- Féminisation de mago.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
maga [ˈma.ɡa] |
magas [ˈma.ɡas] |
maga [ˈma.ɡa] [ˈma.ɣa] féminin
Hongrois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Pronom
maga
- Modèle:formel Vous (deuxième personne du singulier, formel).
Synonymes
Prononciation
Italien
Étymologie
- Du latin magus.
Forme d’adjectif
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
positif | ||
Masculin | mago \'ma.ɡo\ |
maghi \'ma.ɡi\ |
Féminin | maga \'ma.ɡa\ |
maghe \'ma.ɡe\ |
superlatif absolu | ||
Masculin | maghissimo \ma.'ɡis.si.mo\ |
maghissimi \ma.'ɡis.si.mi\ |
Féminin | maghissima \ma.'ɡis.si.ma\ |
maghissime \ma.'ɡis.si.me\ |
maga \'ma.ɡa\
- Féminin singulier de mago.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
maga \'ma.ɡa\ |
maghe \'ma.ɡe\ |
maga \'ma.ɡa\ féminin (pour un homme, on dit : mago)
- Mage.
Apparentés étymologiques
Latin
Étymologie
- Féminin de magus.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | magă | magae |
Vocatif | magă | magae |
Accusatif | magăm | magās |
Génitif | magae | magārŭm |
Datif | magae | magīs |
Ablatif | magā | magīs |
maga féminin (équivalent masculin : magus)
Références
- « maga », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Catégories :
- cornique
- Verbes en cornique
- espagnol
- Lemmes en espagnol
- Noms communs en espagnol
- hongrois
- Pronoms en hongrois
- italien
- Mots en italien issus d’un mot en latin
- Formes d’adjectifs en italien
- Lemmes en italien
- Noms communs en italien
- latin
- Lemmes en latin
- Noms communs en latin
- Noms communs de la première déclinaison en latin