omá

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Oma, oma, Omã, -oma

Kotava[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de omaf (« bas »).

Verbe [modifier le wikicode]

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. omá omayá omatá
2e du sing. omal omayal omatal
3e du sing. omar omayar omatar
1re du plur. omat omayat omatat
2e du plur. omac omayac omatac
3e du plur. omad omayad omatad
4e du plur. omav omayav omatav
voir Conjugaison en kotava

omá \ɔˈma\ ou \oˈma\ transitif

  1. Baisser, abaisser.

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

  • France : écouter « omá [oˈma] »

Références[modifier le wikicode]

  • « omá », dans Kotapedia

Tunen[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

omá \o˩.ma˥\ classe 3

  1. (Géographie) Montagne.

Prononciation[modifier le wikicode]

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre Lingua Libre)

Références[modifier le wikicode]

  • Étienne Bieteke, Lisez et écrivez la langue Tunən, édition expérimentale, TULICO (Tunən – Linguistic – Committee), Ndikiniméki, 1980, p. 14.
  • Mous, Maarten et Breedveld, Anneke, « A Dialectometrical Study of Some Bantu Languages (A. 40 - A. 60) of Cameroon » in Guarisma, Gladys et Möhlig, Wilhelm J. G. (éditeurs), La Méthode dialectométrique appliquée aux langues africaines, pp. 177-241, Dietrich Reimer, Berlin, 1986, p. 218, § 58, sv. òmá.