τρίτος

Grec[modifier le wikicode]

(Date à préciser) Du grec ancien τρίτος, trítos.

τρίτος (trítos) \ˈtɾi.tos\ ordinal

Ordinaux en grec

1er	2e	3e	4e	5e	6e	7e	8e	9e
πρώτος	δεύτερος	τρίτος	τέταρτος	πέμπτος	έκτος	έβδομος	όγδοος	ένατος

10e	11e	12e	20e	30e	40e	50e	60e	70e	80e	90e
δέκατος	ενδέκατος	δωδέκατος	εικοστός	τριακοστός	τεσσαρακοστός	πεντηκοστός	εξηκοστός	εβδομηκοστός	ογδοηκοστός	ενενηκοστός

100e	200e	300e	400e	500e	600e	700e	800e	900e	1000e
εκατοστός	διακοσιοστός	τριακοσιοστός	τετρακοσιοστός	πεντακοσιοστός	εξακοσιοστός	εφτακοσιοστός	οχτακοσιοστός	εννιακοσιοστός	χιλιοστός

Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (τρίτος)

(Date à préciser) De τρεῖς, treîs (« trois »), comparer avec tertius en latin, třetí en tchèque.

τρίτος, trítos *\trí.tos\ ordinal

Troisième.
- Ζεὺς Σωτήρ, Διὸς σωτηρίου σπονδὴ τρίτου κρατῆρος — (S.Fr.425)
  La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
« τρίτος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage