bruto

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 2 septembre 2021 à 11:25 par LeptiBot (discussion | contributions) (Remplacement ébauche-exe par exemple avec AWB)

Espagnol

Étymologie

Du latin brutus.

Adjectif

Genre Singulier Pluriel
Masculin bruto brutos
Féminin bruta brutas

bruto \Prononciation ?\ masculin

  1. Lourdaud, brute, bête, stupide.
  2. Brut.
    • Petróleo bruto.
    • Diamante bruto.

Synonymes

Apparentés étymologiques

Références

Espéranto

Étymologie

De l’italien bruto.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif bruto
\ˈbru.to\
brutoj
\ˈbru.toj\
Accusatif bruton
\ˈbru.ton\
brutojn
\ˈbru.tojn\

bruto \ˈbru.to\ mot-racine UV

  1. Tête de bétail, brute.

Voir aussi

Références

Ido

Étymologie

Du latin brutus.

Nom commun

Singulier Pluriel
bruto
\Prononciation ?\
bruti
\Prononciation ?\

bruto \ˈbru.tɔ\

  1. Tête de bétail, brute.

Italien

Étymologie

Du latin brutus.

Adjectif

Singulier Pluriel
Masculin bruto
\'bru.to\
bruti
\'bru.ti\
Féminin bruta
\'bru.ta\
brute
\'bru.te\

bruto \'bru.to\

  1. Brut.

Nom commun

Singulier Pluriel
bruto
\'bru.to\
bruti
\'bru.ti\

bruto \'bru.to\ masculin

  1. Brute, bête.

Voir aussi

  • bruto sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 

Références

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif

bruto

  1. À l’abandon.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,2 % des Flamands,
  • 97,6 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Portugais

Étymologie

Du latin brutus.

Nom commun

Singulier Pluriel
bruto brutos

bruto \Prononciation ?\ masculin

  1. Tête de bétail.

Synonymes