Aller au contenu

honoré

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Version datée du 20 février 2020 à 18:00 par Otourly (discussion | contributions) (Traductions : +italien : onorato (assisté))
Voir aussi : Honoré, honore

Français

Étymologie

Participe passé adjectivé de honorer et/ou du latin honoratus (« honoré »).

Adjectif

Singulier Pluriel
Masculin honoré
(h muet)\ɔ.nɔ.ʁe\

honorés
(h muet)\ɔ.nɔ.ʁe\
Féminin honorée
(h muet)\ɔ.nɔ.ʁe\
honorées
(h muet)\ɔ.nɔ.ʁe\

honoré (h muet)\ɔ.nɔ.ʁe\

  1. Qui mérite un ou des honneurs.
  2. Qui reçoit un ou des honneurs.

Notes

Apparentés étymologiques

Traductions

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe honorer
Participe Présent
Passé (masculin singulier)
honoré

honoré (h muet)\ɔ.nɔ.ʁe\

  1. Participe passé masculin singulier de honorer.

Homophones

Prononciation

Références

Ancien français

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif

honoré \onore\ masculin

  1. Honoré, fêté.
    • Venus est à Renaut, si l’a molt acolé,
      Une fois le baisa par molt grant amisté.
      Cele nuit furent molt servit et honoré.
      — (Chanson des quatre fils Aymon, vers 4110-4112, ca XIIe siècle, transcription de Ferdinand Castets, 1909)