judicium

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de judico (« juger, dire le droit »), avec le suffixe -ium ; → voir praejudicium.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif judicium judicia
Vocatif judicium judicia
Accusatif judicium judicia
Génitif judiciī judiciōrum
Datif judiciō judiciīs
Ablatif judiciō judiciīs

judicium \juˈdi.kjum\ neutre

  1. Action judiciaire, procès
    • judicium inter sicarios de aliqua re
      action judiciaire contre des meurtriers au sujet de.
  2. Jugement, sentence, décision, arrêt.
    • dum civitas erit, judicia fient — (Cicéron, Plaidoyer pour Sextus Roscius d'Amérie)
      tant que Rome vivra, les jugements s'exerceront.
  3. Jugement, opinion.
  4. Jugement, discernement, goût, faculté de juger.

Variantes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

judicium \juˈdi.kjum\ neutre

  1. Génitif pluriel de judex.

Références[modifier le wikicode]

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin judicium.

Nom commun [modifier le wikicode]

judicium \Prononciation ?\

  1. Sentence, verdict.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 39,8 % des Flamands,
  • 38,5 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]