mestre

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 27 mars 2020 à 20:08 par Lingua Libre Bot (discussion | contributions) (Ajout d'un fichier audio de prononciation depuis Lingua Libre)
Voir aussi : Mestre, mèstre

Français

Étymologie

De l’ancien français mestre devenu maître.

Nom commun

Singulier Pluriel
mestre mestres
\mɛstʁ\

mestre \mɛstʁ\ masculin

  1. Modèle:marine Grand mât des bâtiments à voiles latines par opposition au mât de trinquet.
    • Arbre de mestre, mât de mestre ou mestre mât

Variantes orthographiques

Apparentés étymologiques

Traductions

Voir aussi

  • mestre sur l’encyclopédie Wikipédia

Références

Ancien français

Étymologie

Du latin magister.

Nom commun

mestre \mɛst.rə\ masculin

  1. Variante de maistre.
    • Par le commandement des Mestres, alerent les Jurés en la maison mestre Thomas de Paris et Jehan d'Arraz, pour departir le descort qui estoit entre eus par la raison d'unes estuves et d'une ruele. — (Recueil de chartes et documents de Saint-Martin-des-Champs, Bibliothèque de l'École nationale des chartes, le 7 avril 1278)

Dérivés dans d’autres langues

Références

Catalan

Étymologie

Du latin magister.

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Masculin mestre
\Prononciation ?\
mestres
\Prononciation ?\
Féminin mestra
\Prononciation ?\
mestres
\Prononciation ?\

mestre \Prononciation ?\ masculin

  1. Maestro, maître.
  2. Instituteur.

Dérivés

Prononciation

Portugais

Étymologie

Du latin magister.

Adjectif

Singulier Pluriel
Masculin o mestres
Féminin mestra mestras

mestre \Prononciation ?\

  1. Maître.

Nom commun

Singulier Pluriel
Masculin o mestres
Féminin mestra mestras

mestre \Prononciation ?\ masculin

  1. Maître.
  2. Maestro.
  3. Instituteur.

Synonymes

Prononciation