pimar
Français[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
pimar | pimars |
\Prononciation ?\ |
pimar \Prononciation ?\ masculin
- (Ornithologie) Loriot.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes[modifier le wikicode]
Traductions[modifier le wikicode]
Anagrammes[modifier le wikicode]
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références[modifier le wikicode]
- « pimar ou pimart », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Verbe [modifier le wikicode]
pimar [piˈma] (graphie normalisée) 1er groupe (voir la conjugaison) transitif
pimar se pronominal
- S’affecter, s’inquiéter, s’occuper trop d’une chose.
Dérivés[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
Catégories :
- français
- Mots en français issus d’un mot en latin
- Lemmes en français
- Noms communs en français
- occitan
- Mots en occitan issus d’un mot en ancien occitan
- Verbes en occitan
- Occitan en graphie normalisée
- Verbes du premier groupe en occitan
- Verbes transitifs en occitan
- Verbes pronominaux en occitan
- Passereaux en français