cinc
:
Ancien français[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin quinque.
Adjectif numéral [modifier le wikicode]
cinc \Prononciation ?\
- Cinq.
- Au marcié un buef et un tor
Ki cousterent cinc florins d’or. — (Le Roman du Renart, édition de Méon, vers numéros 3393-4.)
- Au marcié un buef et un tor
Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]
- Français : cinq
Ancien occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin quinque.
Adjectif numéral [modifier le wikicode]
cinc masculin
- Cinq.
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Catalan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin quinque.
Adjectif numéral [modifier le wikicode]
cinc \ˈsink\ invariable
- Cinq.
Nom commun [modifier le wikicode]
cinc \ˈsink\ masculin
- Cinq.
Prononciation[modifier le wikicode]
- El Prat de Llobregat (Espagne) : écouter « cinc [Prononciation ?] »
Espagnol[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De l’allemand Zink (« zinc »).
Nom commun [modifier le wikicode]
cinc \Prononciation ?\ masculin
Variantes[modifier le wikicode]
- zinc (Plus courant). La forme cinc est considérée comme préférable par l’Académie royale espagnole.
Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]
Précédé de cobre (Cu) |
Éléments chimiques en espagnol | Suivi de galio (Ga) |
---|
Prononciation[modifier le wikicode]
- Espagne (Villarreal) : écouter « cinc [Prononciation ?] »
Voir aussi[modifier le wikicode]
- cinc sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Frioulan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif numéral [modifier le wikicode]
cinc \Prononciation ?\
- Cinq.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Galicien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De l’allemand Zink (« zinc »).
Nom commun [modifier le wikicode]
cinc \Prononciation ?\ masculin
Variantes[modifier le wikicode]
Voir aussi[modifier le wikicode]
- cinc sur l’encyclopédie Wikipédia (en galicien)
Précédé de cobre |
Éléments chimiques en catalan | Suivi de galio |
---|
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin quinque.
Adjectif numéral [modifier le wikicode]
Adjectif numéral |
---|
cinc \ˈsin(k)\ |
cinc \ˈsin(k)\ (graphie normalisée) invariable
- Cinq.
Los cinc dets de la man drecha.
- Les cinq doigts de la main droite.
Los cinc senses.
- Les cinq sens.
Cinc es un nombre primièr.
- Cinq est un nombre premier.
Un pentagòn a cinc costats.
- Un pentagone a cinq côtés.
La darrièra chifra d’un nombre entièr divisible par cinc es un zèro o un cinc.
- Le dernier chiffre d’un nombre entier divisible par cinq est un zéro ou un cinq.
Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
cinc \ˈsin(k)\ (graphie normalisée) masculin
- Cinq.
Variantes dialectales[modifier le wikicode]
- sin (Auvergnat)
Transcriptions dans diverses écritures[modifier le wikicode]
- → voir 5 en chiffre arabe.
- V en chiffre romain majuscule.
Prononciation[modifier le wikicode]
- France (Béarn) : écouter « cinc [Prononciation ?] »
Précédé de quatre |
Cardinaux en occitan | Suivi de sièis |
---|
Références[modifier le wikicode]
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- Academia Occitana-Consistòri del Gai Saber, Diccionari General de la Lenga Occitana (DGLO), XXI s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Patric Guilhemjoan, Elisa Harrer Diccionnari Occitan / Francés (Gasconha), 3 tòmes (A-D ISBN 978-2-86866-159-3, E-N ISBN 978-2-86866-160-9, O-Z ISBN 978-2-86866-161-6), Per Noste, 2020
- Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3
- Andrieu Faure, Assai de diccionari francés-aupenc d’òc, 2009 → Consulter en ligne
Catégories :
- ancien français
- Mots en ancien français issus d’un mot en latin
- Adjectifs numéraux en ancien français
- Cardinaux en ancien français
- ancien occitan
- Mots en ancien occitan issus d’un mot en latin
- Adjectifs numéraux en ancien occitan
- catalan
- Mots en catalan issus d’un mot en latin
- Adjectifs numéraux en catalan
- Noms communs en catalan
- espagnol
- Mots en espagnol issus d’un mot en allemand
- Lemmes en espagnol
- Noms communs en espagnol
- Éléments chimiques en espagnol
- frioulan
- Adjectifs numéraux en frioulan
- galicien
- Mots en galicien issus d’un mot en allemand
- Noms communs en galicien
- Éléments chimiques en galicien
- occitan
- Mots en occitan issus d’un mot en latin
- Adjectifs numéraux en occitan
- Occitan en graphie normalisée
- Exemples en occitan
- Noms communs en occitan
- Cardinaux en catalan
- Cardinaux en occitan
- Métaux en espagnol