finta

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : FINTA, FINTA*

Français[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe finter
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on finta
Futur simple

finta \fin.ta\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de finter.

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Italien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De finto → voir feint et feinte en français.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
finta
\ˈfin.ta\
finte
\ˈfin.te\

finta \ˈfin.ta\ féminin

  1. Feinte, action de feindre.

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
Masculin finto
\ˈfin.to\
finti
\ˈfin.ti\
Féminin finta
\ˈfin.ta\
finte
\ˈfin.te\

finta \ˈfin.ta\

  1. Féminin singulier de finto.

Dérivés[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe fingere
Participe Présent
Passé
(féminin singulier)
finta

finto \ˈfin.ta\

  1. Participe passé féminin singulier de fingere.

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Références[modifier le wikicode]

Kotava[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Racine inventée arbitrairement[1].

Nom commun [modifier le wikicode]

finta \ˈfinta\

  1. Affiche.

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • « finta », dans Kotapedia
  1. Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
finta
\ˈfinto̞\
fintas
\ˈfinto̞s\

finta [ˈfinto̞] (graphie normalisée) féminin

  1. Feinte.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Portugais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun 1 [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
finta fintas

finta \fˈĩ.tɐ\ (Lisbonne) \fˈĩ.tə\ (São Paulo) féminin

  1. Feinte.

Nom commun 2[modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
finta fintas

finta \fˈĩ.tɐ\ (Lisbonne) \fˈĩ.tə\ (São Paulo) féminin

  1. Impôt extraordinaire sur les revenus.

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe fintar
Indicatif Présent
você/ele/ela finta
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
finta

finta \fˈĩ.tɐ\ (Lisbonne) \fˈĩ.tə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de fintar.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de fintar.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • finta sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais) 

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’italien finta via l’allemand Finte.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif finta finty
Génitif finty fint
Datif fintě fintám
Accusatif fintu finty
Vocatif finto finty
Locatif fintě fintách
Instrumental fintou fintami

finta \Prononciation ?\ féminin

  1. Feinte, astuce, truc, tour.
    • Spolu vymysleli historku o slavném americkém fotografovi Robertu Capovi, který je za mořem velice uznávaným a nyní náhodně zavítal do Francie. Pseudonym používal, aby lépe prodal svoje fotografie; předstíral totiž, že je slavným americkým fotografem. Tutéž fintu využil i ve Spojených státech, kde se naopak vydával za věhlasného francouzského fotografa. — (Wikipedie, Robert Capa)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]