Aller au contenu

teken

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 22 avril 2020 à 03:35 par JackBot (discussion | contributions) (Autoformatage, ajout de "lang-mot-vedette" dans {{recons}})

Afrikaans

Étymologie

Du néerlandais teken (« signe »)

Nom commun

teken

  1. Signe, témoignage.
  2. Signal.

Verbe

teken

  1. Signer.

Prononciation

Indonésien

Étymologie

Du néerlandais teken (« signe »)

Nom commun

teken

  1. Signature, nom d’une personne écrit de sa main.

Synonymes

Verbe

teken

  1. (Informel) Signer.
  2. (Informel) Émarger.

Synonymes

signer :

Dérivés

Néerlandais

Étymologie

Du proto-germanique *taiknam (vieil-anglais tācen), issu de l'indo-européen *deik-, « montrer », racine qui a donné δεῖξις en grec ancien, et digitus en latin. A rapprocher de l'anglais token et de l'allemand Zeichen, ainsi que du suédois tecken.

Nom commun

teken \Prononciation ?\ neutre

Nombre Singulier Pluriel
Nom teken tekens
tekenen
Diminutif tekentje tekentjes
  1. Signe.
    • het verdwijnen en het plotselinge weer verschijnen van de knoop was voor iedereen overgekomen als een teken van de overledene
      la disparition et la réapparition subite du bouton avaient été perçues par chacun comme un signe donné par la défunte

Synonymes

Forme de nom commun

teken

  1. pluriel de teek.

Forme de verbe

teken

  1. Première personne singulier du verbe tekenen.

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,6 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]