amic
:
Ancien occitan
Étymologie
Nom commun
amic \Prononciation ?\ masculin
- Ami.
Variantes
Dérivés dans d’autres langues
Références
- amicus dans Walther von Wartburg, Französisches Etymologisches Wörterbuch. Eine darstellung des galloromanischen sprachschatzes, Bonn, 1928
Catalan
Étymologie
- Du latin amicus, même sens.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
amic \əˈmik\ |
amics \əˈmiks\ |
amic [əˈmik], [aˈmik] masculin (pour une femme, on dit : amiga)
- Ami.
- Per a Déu fer
servei algú,
e, en comú,
així amics,
com enemics:
bon adjutori,
tot meritori,
caritatiu. — (Jaume Roig, Espill)
- Per a Déu fer
Dérivés
Apparentés étymologiques
Prononciation
Anagrammes
Occitan
Étymologie
- Du latin amicus, même sens.
Nom commun
amic \a.mik\ masculin (pour une femme, on dit : amiga) (graphie normalisée)
- Ami.
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « amic [Prononciation ?] »
Anagrammes
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
Roumain
Étymologie
- Du latin amicus.
Nom commun
masculin | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
cas | non articulé | articulé | non articulé | articulé |
Nominatif Accusatif |
amic | amicul | amici | amicii |
Datif Génitif |
amic | amicului | amici | amicilor |
Vocatif | amicule | amicilor |
amic masculin \aˈmik\
- Copain, ami.
Synonymes
Catégories :
- ancien occitan
- Mots en ancien occitan issus d’un mot en latin
- Noms communs en ancien occitan
- catalan
- Mots en catalan issus d’un mot en latin
- Noms communs en catalan
- occitan
- Mots en occitan issus d’un mot en latin
- Noms communs en occitan
- Occitan en graphie normalisée
- roumain
- Mots en roumain issus d’un mot en latin
- Noms communs en roumain
- Noms communs masculins en roumain