rumor
Ancien occitan
Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en ancien occitan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier le wikicode »). |
Étymologie
- Du latin rumor.
Nom commun
rumor masculin
Variantes orthographiques
Apparentés étymologiques
Références
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Anglais
Étymologie
- Du latin rumor.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
rumor \Prononciation ?\ |
rumors \Prononciation ?\ |
rumor (États-Unis)
Variantes orthographiques
- (Royaume-Uni) rumour
Vocabulaire apparenté par le sens
- gossip (racontars, ragots, commérages)
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « rumor [Prononciation ?] »
Voir aussi
Catalan
Étymologie
- Du latin rumor.
Nom commun
rumor [ruˈmoɾ] masculin ou féminin (pluriel : rumors)
Vocabulaire apparenté par le sens
Synonymes
Espagnol
Étymologie
- Du latin rumor.
Nom commun
rumor \Prononciation ?\ masculin
Vocabulaire apparenté par le sens
Latin
Étymologie
- Apparenté à raucus (« enroué, rauque ») et rudo (« braire, rugir »), au grec ancien ὠρύομαι, ôrúomai (« hululer »).
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | rumor | rumorēs |
Vocatif | rumor | rumorēs |
Accusatif | rumorem | rumorēs |
Génitif | rumoris | rumorum |
Datif | rumorī | rumoribus |
Ablatif | rumorĕ | rumoribus |
rumor \Prononciation ?\ féminin
- Bruit qui circule, rumeur publique, propos, nouvelle, on-dit.
- rumorem differre (serere, spargere)
- répandre des bruits, faire courir des bruits.
- rumorem differre (serere, spargere)
- Bruit sourd, murmure d'une foule.
- uno rumore periculi.
- au seul bruit du danger.
- uno rumore periculi.
- Renommée, réputation.
- rumore optimo esse.
- jouir de la meilleure réputation.
- rumore optimo esse.
- Murmure, bruit, cri.
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « rumor », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « rumor », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Occitan
Étymologie
- Du latin rumor.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
rumor \Prononciation ?\ |
rumors \Prononciation ?\ |
rumor [Prononciation ?] féminin
- Rumeur.
- Monsenhor se volguèc assegurar si aquelha rumor veniá d’una malvolença o si çò que si disiá èra la vertat. — (Andrieu Lagarda, Les Secrèts de las Bèstias, page 201, 2014. ISBN 978-2-916718-53-8.)
- Monsenhor se volguèc assegurar si aquelha rumor veniá d’una malvolença o si çò que si disiá èra la vertat. — (Andrieu Lagarda, Les Secrèts de las Bèstias, page 201, 2014. ISBN 978-2-916718-53-8.)
Variantes
- rumour (graphie mistralienne)
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
Portugais
Étymologie
- Du latin rumor.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
rumor | rumores |
rumor \Prononciation ?\ masculin
- Rumeur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Voir aussi
- rumor sur l’encyclopédie Wikipédia (en portugais)
Catégories :
- ancien occitan
- Mots en ancien occitan issus d’un mot en latin
- Noms communs en ancien occitan
- anglais
- Mots en anglais issus d’un mot en latin
- Lemmes en anglais
- Noms communs en anglais
- anglais des États-Unis
- catalan
- Mots en catalan issus d’un mot en latin
- Noms communs en catalan
- espagnol
- Mots en espagnol issus d’un mot en latin
- Lemmes en espagnol
- Noms communs en espagnol
- latin
- Lemmes en latin
- Noms communs en latin
- Noms communs de la troisième déclinaison en latin
- occitan
- Mots en occitan issus d’un mot en latin
- Noms communs en occitan
- portugais
- Lemmes en portugais
- Noms communs en portugais