caracalla
:
Gaulois[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Mot attesté en latin. Il est à rapprocher de cara (« tête »)[1][2] et, peut-être, celo (« couvrir, cacher ») : « tunique à capuchon, à couvre-chef ». Comparer pour le sens avec toga de tego.
Nom commun [modifier le wikicode]
caracalla
- (Habillement) Sorte de cape.
Voir aussi[modifier le wikicode]
- caracalla sur l’encyclopédie Vikidia
Références[modifier le wikicode]
- [1] Xavier Delamarre, Dictionnaire de la langue gauloise : une approche linguistique du vieux-celtique continental, préf. de Pierre-Yves Lambert, Errance, Paris, 2003, 2e édition, ISBN 2-87772-237-6 (ISSN 0982-2720), page 105
- [2] Jean-Paul Savignac, Dictionnaire français-gaulois, La Différence, 2004, ISBN 978-2729115296, page 84
Italien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun 1 [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
caracalla \Prononciation ?\ |
caracalle \Prononciation ?\ |
caracalla \Prononciation ?\ féminin
- (Habillement) Caracalle.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Nom commun 2[modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
caracalla \Prononciation ?\ |
caracalle \Prononciation ?\ |
caracalla \Prononciation ?\ féminin
- (Botanique) Haricot caracolle (Cochliasanthus caracalla).
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Voir aussi[modifier le wikicode]
- caracalla sur l’encyclopédie Vikidia
Références[modifier le wikicode]
- « caracalla1 », dans Treccani, Dictionnaire, encyclopédie et thésaurus italien en ligne → consulter cet ouvrage
- « caracalla2 », dans Treccani, Dictionnaire, encyclopédie et thésaurus italien en ligne → consulter cet ouvrage
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | caracallă | caracallae |
Vocatif | caracallă | caracallae |
Accusatif | caracallăm | caracallās |
Génitif | caracallae | caracallārŭm |
Datif | caracallae | caracallīs |
Ablatif | caracallā | caracallīs |
cărăcalla \Prononciation ?\ féminin
- (Habillement) Tunique avec capuchon et manches portée en Gaule.
- Aurelius Antoninus Bassianus Caracalla, Severi filius, Lugduni genitus, imperavit solus annos sex. Hic Bassianus ex avi materni nomine dictus est. At cum e Gallia vestem plurimam devexisset talaresque caracallas fecisset coegissetque plebem ad se salutandum indutam talibus introire, de nomine huiusce vestis Caracalla cognominatus est. — (Epitome de Caesaribus)
Variantes[modifier le wikicode]
Voir aussi[modifier le wikicode]
- caracalla sur l’encyclopédie Vikidia
Références[modifier le wikicode]
- « caracalla », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- ↑ « caracalla », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Catégories :
- gaulois
- Noms communs en gaulois
- Vêtements en gaulois
- Mots attestés en gaulois
- italien
- Mots en italien issus d’un mot en latin
- Mots en italien issus d’un mot en espagnol
- Lemmes en italien
- Noms communs en italien
- Vêtements en italien
- Plantes en italien
- latin
- Mots en latin issus d’un mot en gaulois
- Lemmes en latin
- Noms communs en latin
- Vêtements en latin