truncus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Truncus « tronc » a donné[1] trunco « tronquer, couper un arbre, ébrancher », comme en français plume a donné plumer. À son tour, le verbe truncare donne naissance à l’adjectif truncus qui reproduit le sens du verbe.
De l’indo-européen commun *trenk-[2] (« pousser, oppresser ») qui donne aussi le gotique *Þreihan : en allemand dringen, Drang (« presser, presse »), en anglais (to) throng (« foule, rassembler ») ; le gaulois, emprunté en latin sous la forme drungus (« dronge, corps de troupe »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif truncus truncă truncum truncī truncae truncă
Vocatif trunce truncă truncum truncī truncae truncă
Accusatif truncum truncăm truncum truncōs truncās truncă
Génitif truncī truncae truncī truncōrŭm truncārŭm truncōrŭm
Datif truncō truncae truncō truncīs truncīs truncīs
Ablatif truncō truncā truncō truncīs truncīs truncīs

truncus \Prononciation ?\

  1. Tronqué, coupé, mutilé.
    • trunca pinus.
      sapin coupé.
    • truncum corpus.
      corps mutilé, sans membres.

Synonymes[modifier le wikicode]

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif truncus truncī
Vocatif trunce truncī
Accusatif truncum truncōs
Génitif truncī truncōrum
Datif truncō truncīs
Ablatif truncō truncīs

truncus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Botanique) Tronc, souche.
    • Consulem ego tum quaerebam, consulem inquam, non illum quidem quem in hoc maiali invenire non possem, qui tantam rei publicae causam gravitate et consilio suo tueretur, sed qui tamquam truncus atque stipes, si stetisset modo, posset sustinere tamen titulum consulatus. — (Cicéron, Piso, IX)
      Je cherchais alors un consul, oui, un consul, non pas tel que je ne pouvais le trouver dans une brute, non pas un magistrat suprême, qui, par sa prudence et sa fermeté, pût défendre la cause de l'État, mais un homme qui pût du moins, comme une souche et un tronc, rester debout et porter l'enseigne du consulat. — (traduction)
  2. (Anatomie) Tronc, buste d’une personne.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Michel Bréal et Anatole Bailly, Dictionnaire étymologique latin, Hachette, Paris, 1885 → consulter cet ouvrage
  2. Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage