aansporen
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Composé de la particule séparable aan et du verbe sporen (« éperonner, talonner ») ; apparenté à l’allemand anspornen.
Verbe [modifier le wikicode]
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | spoor aan | spoorde aan |
jij | spoort aan | |
hij, zij, het | spoort aan | |
wij | sporen aan | spoorden aan |
jullie | sporen aan | |
zij | sporen aan | |
u | spoort aan | spoorde aan |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | sporen aand | aangespoord |
aansporen \Prononciation ?\ transitif
- Exhorter, engager, inviter à, sommer de, réprimander, gronder, faire des remontrances à, admonester, reprendre.
- Stimuler.
- Inciter, pousser à.
Synonymes[modifier le wikicode]
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,3 % des Flamands,
- 99,3 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Pays-Bas : écouter « aansporen [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]