kennen
Allemand
Étymologie
- (IXe siècle) Du moyen haut-allemand kennen (« (re)connaitre »), du vieux haut allemand kennen – et plus avant -chennan, seulement en forme composées : forme causative de können (« poivoir, savoir faire ») dans son sens originel « savoir, comprendre », littéralement « faire comprendre »[1] –, du proto-germanique *kannijaną (« connaitre »)[2]. Cognat du néerlandais kennen, du scots et de l’anglais ken (« connaitre »).
Verbe
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich kenne |
2e du sing. | du kennst | |
3e du sing. | er kennt | |
Prétérit | 1re du sing. | ich kannte |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich kennte |
Impératif | 2e du sing. | kenne kenn! |
2e du plur. | kennt! | |
Participe passé | gekannt | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
kennen \ˈkɛ.nən\ (voir la conjugaison)
- (transitif) Connaitre.
- Ich kenne die Gegend.
- Je connais les environs.
- (transitif) Connaitre.
- Ich kenne deinen Freund schon lange.
- Je connais ton ami depuis déjà longtemps.
- Ich kenne deinen Freund schon lange.
Note d’usage :
- Les formes du subjonctif II sont vieillies et très peu utilisées dans la langue moderne. Pour exprimer le conditionnel, elles sont le plus souvent remplacées par la construction avec werden lui-même au subjonctif II.
Synonymes
Quasi-synonymes
- wissen (1)
Dérivés
Composés
Prononciation
Références
- ↑ Duden, Bibliographisches Institut GmbH, Berlin kennen → consulter cet ouvrage
- ↑ DWDS, das Digitale Wörterbuch der Deutschen Sprache, 1961-1977 → consulter cet ouvrage
Luxembourgeois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
kennen \Prononciation ?\
- Connaître .
- Ech kennen dech ganz gutt.
- Je te connais très bien.
- Mir kennen eis schon seit Joeren.
- Nous nous connaissons depuis des années. (verbes pronominal - se connaître = sech kennen)
- Ech hunn hien kannt, hien war e gudden Kolleeg.
- Je l’ai connu, il était un bon ami.
- Ech kennen dech ganz gutt.
Conjugaison
Personnes | Présent | Passé | Futur | Conditionnel |
---|---|---|---|---|
ech | kennen | hunn gekannt | wäert kennen | géif kennen |
du | kennst | hues gekannt | wäerst kennen | géifst kennen |
hien, si, hatt, et | kennt | huet gekannt | wäert kennen | géif kennen |
mir | kennen | hunn gekannt | wäerten kennen | géifen kennen |
dir | kennt | hudd gekannt | wäert kennen | géift kennen |
si | kennen | hunn gekannt | wäerten kennen | géifen kennen |
Auxiliaire | Participe | Impérativ |
---|---|---|
hunn (avoir) | gekannt | kenn! |
kennt! |
Néerlandais
Étymologie
- À rapprocher de son homographe allemand de même sens (voir plus haut).
Verbe
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | ken | kende |
jij | kent | |
hij, zij, het | kent | |
wij | kennen | kenden |
jullie | kennen | |
zij | kennen | |
u | kent | kende |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | kennend | gekend |
- Connaître.
- iemand volstrekt niet kennen
- ne connaître quelqu’un ni d’Ève ni d’Adam
- zijn plaats kennen
- savoir rester à sa place
- (Sens figuré) laat je niet kennen!
- ne te dégonfle pas !
- iemand beter leren kennen
- (apprendre à) mieux connaître quelqu’un
- zij hebben elkaar in Hilversum leren kennen
- ils se sont connus à Hilversum
- men zal mij nog leren kennen
- on verra de quel bois je me chauffe
- iemand niet willen kennen
- ignorer quelqu’un
- (Sens figuré) we kennen elkaar
- on se connaît
- iemand volstrekt niet kennen
- Savoir, connaître.
- zich als een bekwaam man doen kennen
- se révéler (un homme) compétent
- iets op zijn duimpje kennen
- connaître quelque chose sur le bout des doigts
- zich als een bekwaam man doen kennen
Synonymes
- connaître
- savoir
Dérivés
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,2 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « kennen [kɛ.nǝⁿ] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « kennen [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Catégories :
- allemand
- Mots en allemand issus d’un mot en moyen haut-allemand
- Mots en allemand issus d’un mot en vieux haut allemand
- Mots en allemand issus d’un mot en proto-germanique
- Lemmes en allemand
- Verbes en allemand
- Verbes transitifs en allemand
- Verbes forts en allemand
- luxembourgeois
- Verbes en luxembourgeois
- néerlandais
- Lemmes en néerlandais
- Verbes en néerlandais
- Verbes transitifs en néerlandais
- Métaphores en néerlandais
- Mots reconnus par 99 % des Flamands
- Mots reconnus par 100 % des Néerlandais
- Verbes faibles (-d) en néerlandais