titanium

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Français[modifier le wikicode]

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
titanium titaniums
\ti.ta.njɔm\

titanium \ti.ta.njɔm\ masculin

  1. Variante de titane.

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Références[modifier le wikicode]

Afrikaans[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’allemand Titan (« titane ») et -ium.

Nom commun [modifier le wikicode]

titanium

  1. (Chimie) Titane.

Anglais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’allemand Titan (« titane ») et -ium.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
titanium
\taɪ.ˈteɪ.ni.əm\
ou \taɪ.ˈteɪ.nɪəm\
titaniums
\taɪ.ˈteɪ.ni.əmz\
ou \taɪ.ˈteɪ.nɪəmz\
Titanium in the periodic table.
Titanium.

titanium \taɪ.ˈteɪ.ni.əm\ (États-Unis), \taɪ.ˈteɪ.nɪəm\ (Royaume-Uni)

  1. (Chimie) (Indénombrable) Titane.
  2. (Chimie, Physique) (Dénombrable) Atome de titane.

Dérivés[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • titanium sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais) 

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’allemand Titan (« titane ») et -ium.

Nom commun [modifier le wikicode]

titanium

  1. (Chimie) Titane.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,3 % des Flamands,
  • 98,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]