tuta

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : -túta, Tuta

Français[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Voir la conjugaison du verbe tuter
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on tuta
Futur simple

tuta \ty.ta\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple du verbe tuter.

Prononciation[modifier le wikicode]

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • tuta sur l’encyclopédie Wikipédia

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de tud (« gens »), avec le suffixe -a.

Verbe [modifier le wikicode]

Mutation Forme
Non muté tuta
Adoucissante duta
Mixte tuta

tuta \ˈty.tːa\ intransitif (voir la conjugaison), base verbale tuta-

  1. Recruter.
    • Gwechall e teued war ar vro da duta. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé - Deuxième partie - Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1ère ed. 1970, page 555)
      Autrefois on venait dans le pays recruter de la main-d’œuvre.
    • Frammet o deus paotred ar rugbi e Kembre un doare da duta ha da stummañ, aozet tro-dro d’o feder rannvro vicherel a-fet rugbi (Scarlest, Ospreys, Cardiff, Newport). — (Kampionad-bed ar rugbi U 20 e Breizh, in Ya!, no 419, 21 juin 2013, page 12)
      Les instances du rugby au Pays de Galles ont structuré une façon de recruter et de former, organisée autour de leurs quatre régions professionnelles de rugby (Scarlest, Ospreys, Cardiff, Newport).

Dérivés[modifier le wikicode]

Espéranto[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Date à préciser) Composé de la racine tut (« entier, total ») et de la finale -a (adjectif)[1].

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tuta
\ˈtu.ta\
tutaj
\ˈtu.taj\
Accusatif tutan
\ˈtu.tan\
tutajn
\ˈtu.tajn\

tuta \ˈtu.ta\

  1. Entier, total.
    • Mi komencis frapadi en la kovrilon de la ĉerko kaj ekkriis per mia tuta forto, sed mia voĉo sonis tiel surde kaj sovaĝe, ke mi mem ektremis de ĝia sono. — (Nikolaï Afrikanovitch Borovko, El la tombo, dans La Esperantisto, 1892, pp.103-108 → lire en ligne)
      Je commençais à frapper sur le couvercle du cercueil et à crier de toutes mes forces, mais ma voix était si sourde et sauvage que je frémis moi-même au son de cette voix.

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine tut Mots en espéranto comportant la racine tut.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Sources[modifier le wikicode]

Bibliographie[modifier le wikicode]

Italien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
tuta
\ˈtu.ta\
tute
\ˈtu.te\

tuta \ˈtu.ta\ féminin

  1. (Habillement) Combinaison, vêtement d’une seule pièce habillant le corps.

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • tuta sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • tuta dans le recueil de citations Wikiquote (en italien) 

Références[modifier le wikicode]

Latin[modifier le wikicode]

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

tuta \Prononciation ?\

  1. Nominatif féminin singulier de tutus.
  2. Vocatif féminin singulier de tutus.
  3. Nominatif neutre pluriel de tutus.
  4. Vocatif neutre pluriel de tutus.
  5. Accusatif neutre pluriel de tutus.

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin tuta (« en sûreté »)[1].

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
tuta
\ˈtyto\
tutas
\ˈtytos\

tuta [ˈtyto] féminin

  1. Repaire.

Variantes[modifier le wikicode]

  • tuto (graphie mistralienne)

Prononciation[modifier le wikicode]

Anagrammes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Suédois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

Conjugaison de tuta Actif Passif
Infinitif tuta tutas
Présent tutar tutas
Prétérit tutade tutades
Supin tutat tutats
Participe présent tutande
Participe passé tutad
Impératif tuta

tuta \Prononciation ?\

  1. Sonner du cor, corner.

Références[modifier le wikicode]