alba

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : albá, Alba

Espagnol[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin alba, de albus, « blanc ».

Nom commun [modifier le wikicode]

alba \ˈal.ba\ féminin

  1. Aube, aurore.
  2. Aube, (habit).

Synonymes[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

Genre Singulier Pluriel
Masculin albo
\al.bo\
albos
\al.bos\
Féminin alba
\al.ba\
albas
\al.bas\

alba \al.ba\ féminin

  1. Féminin singulier de albo, utilisé uniquement en poésie.

Prononciation[modifier le wikicode]

  • Carthagène des Indes (Colombie) : écouter « alba [ˈal.βa] »

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • alba sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)  (habit)
  • alba sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)  (aurore)

Finnois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin albus, « blanc ».

Nom commun [modifier le wikicode]

alba \Prononciation ?\

  1. Aube (lever du jour).

Gaulois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Mot attesté dans les prénoms gaulois Albos, Albios, Albiorix et, spécifiquement, dans Alba (Aube)[2].
Composé probablement de l'indo-européen *albho- (blanc)[1].

Adjectif [modifier le wikicode]

alba

  1. Blanc.

Synonymes[modifier le wikicode]

Nom commun [modifier le wikicode]

  1. Monde-d'en-haut, paradis, ciel, blanc céleste.

Variantes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • [1] : Xavier Delamarre, Dictionnaire de la langue gauloise : une approche linguistique du vieux-celtique continental, préf. de Pierre-Yves Lambert, Errance, Paris, 2003, 2e édition, ISBN 978-2-87772237-7, page 37-38
  • [2] : Jean-Paul Savignac, Dictionnaire français-gaulois, La Différence, Paris, 2004, ISBN 978-2-72911529-6, page 66

Italien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Nom commun 1) Du latin alba.
(Nom commun 2) De l’occitan alba.
(Nom commun 3) Du latin ecclésiastique alba, ellipse de alba vestis.

Nom commun 1 [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
alba
\ˈal.ba\
albe
\ˈal.be\

alba \ˈal.ba\ féminin

  1. Aube, lever du jour, aurore.
  2. (Sens figuré) Aube, commencement, début.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Nom commun 2[modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
alba
\ˈal.ba\
albe
\ˈal.be\

alba \ˈal.ba\ féminin

  1. (Littérature) Aube, poésie lyrique du Moyen Âge.

Nom commun 3[modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
alba
\ˈal.ba\
albe
\ˈal.be\

alba \ˈal.ba\ féminin

  1. Aube, vêtement religieux de toile blanche.

Synonymes[modifier le wikicode]

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
Masculin albo
\ˈal.bo\
albi
\ˈal.bi\
Féminin alba
\ˈal.ba\
albe
\ˈal.be\

alba \ˈal.ba\

  1. Féminin singulier de albo.

Prononciation[modifier le wikicode]

Anagrammes[modifier le wikicode]

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • Alba (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • alba dans le recueil de citations Wikiquote (en italien) 

Kotava[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Racine inventée arbitrairement[1].

Nom commun [modifier le wikicode]

alba \ˈalba\ (Indénombrable)

  1. Amour.
    • Ikagadikany, va jontika alba vieleon walzilil lidamen vaon pu rin lasuzilí. — (vidéo)
      Mon cher beau-parent, tu distribues quotidiennement beaucoup d'amour, autant que je m'efforce à en donner pour toi.

Quasi-synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

  • France : écouter « alba [ˈalba] »

Références[modifier le wikicode]

  • « alba », dans Kotapedia
  1. Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De albus (« blanc »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif albă albae
Vocatif albă albae
Accusatif albăm albās
Génitif albae albārŭm
Datif albae albīs
Ablatif albā albīs

alba \Prononciation ?\ féminin

  1. Vêtement de couleur blanche.

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin albus (« blanc »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
alba
\ˈalβo̯\
albas
\ˈalβo̯s\

alba \ˈalβo̯\ féminin (graphie normalisée)

  1. Aube (lever du jour).
    • Quantes de còps l’ausiguèri me dire que m’anavi crebar a voler téner en règla un òrt tant bèl. Qu’i anavi daissar la santat a trastejar aquí-lai, d’alba a calabrun. — (Sèrgi Viaule, Fotuda planeta !, 20140 [1])
      Combien de fois je l’ai entendu me dire que j’allais me crever à vouloir tenir en règle un jardin si grand. Que j’allais y laisser la santé à trafiquer là-bas, de l’aube au crépuscule.
  2. (Habillement) Aube, vêtement ecclésiastique.
  3. Peuplier blanc.

Variantes orthographiques[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

  • albada (« aubade »)
  • albeta (« début de l’aube »)
  • primalba (« première lueur de l’aube »)

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Roumain[modifier le wikicode]

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

alba \Prononciation ?\ féminin singulier

  1. Cas nominatif et accusatif féminin singulier défini de alb.

Tchèque[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin alba.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif alba alby
Génitif alby alb
Datif albě albám
Accusatif albu alby
Vocatif albo alby
Locatif albě albách
Instrumental albou albami

alba \Prononciation ?\ féminin

  1. Aube.
    • Biskup byl oděn v albě.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

alba \Prononciation ?\

  1. Nominatif, accusatif et vocatif pluriel d'album.

Anagrammes[modifier le wikicode]