gran

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : grán, grań

Ancien occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Grain) Du latin granum.
(Grand) Du latin grandis.

Nom commun [modifier le wikicode]

gran masculin

  1. (Botanique) Grain.
  2. Genre, race.
  3. Grain, poids.

Variantes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Adjectif [modifier le wikicode]

gran masculin (féminin : granda)

  1. Grand, large.

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Anglais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Apocope de grandmother.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
gran
\ɡræn\
grans
\ɡrænz\

gran \ɡræn\

  1. (Familier) Mamie, grand-mère.

Synonymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Anagrammes[modifier le wikicode]

Breton[modifier le wikicode]

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

gran \ˈɡrãːn\

Mutation Forme
Non muté kran
Adoucissante gran
  1. Forme mutée de kran par adoucissement (k > g).

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Mutation Forme
Non muté gran
Adoucissante ran
Mixte ran

gran \ˈɡrãːn\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de gober/ober.
    • Ret eo karout ar c'habiten amañ hag e soudarded kement ha m'her gran, evit distreiñ evel-hen diwar va labour. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 162)
      Faut-il aimer le capitaine ici et ses soldats autant que je le fais pour revenir ainsi de mon travail.
    • — Ya, ma mab, ha goût a ran ouzhpenn petra a glaskez : [...] — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 69)
      — Oui, mon fils, et je sais (savoir je fais) en plus ce que tu cherches : [...].

Catalan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin grandis.

Adjectif [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Masculin gran
[ˈgɾan]
grans
[ˈgɾans]
Féminin granda
[ˈgɾandə]
grandes
[ˈgɾandəs]

gran [ˈgɾan]

  1. Grand.
    • Com evident experiència mostra, la debilitat de la nostra memòria, sotsmetent fàcilment a oblivió no solament los actes per longitud de temps envellits, mas encara los actes frescs de nostres dies, és estat doncs molt condecent, útil e expedient deduir en escrit les gestes e històries antigues dels homens forts e virtuosos, com sien espills molt clars, exemples e virtuosa doctrina de nostra vida, segons recita aquell gran orador Tul·li — (Joanot Martorell, Tirant lo blanc, prologue)

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Anagrammes[modifier le wikicode]

Champenois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif [modifier le wikicode]

gran \Prononciation ?\

  1. (Sud Haut-Marnais) Grand.

Références[modifier le wikicode]

  • André Bailly, Le Patois du Sud Haut-Marnais, Éditions Dominique Guéniot, Langres, 2010

Créole guyanais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Date à préciser) Du français grand.

Adjectif [modifier le wikicode]

gran \ɡɣã\

  1. Grand.

Antonymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Créole haïtien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du français grand.

Adjectif [modifier le wikicode]

gran \ɡɣã\

  1. Grand.

Antonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Danois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du vieux norrois grón, apparenté à Granne en allemand.

Nom commun [modifier le wikicode]

gran masculin

  1. (Botanique) Épicéa.

Espagnol[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Apocope de grande.

Adjectif [modifier le wikicode]

gran \ɡran\

  1. Grand.

Prononciation[modifier le wikicode]

Francoprovençal[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin granum (« grain »).

Nom commun [modifier le wikicode]

gran \ɡɾan\ masculin

  1. (Botanique) Blé.

Notes[modifier le wikicode]

Forme du valdôtain de la commune de Brusson.

Variantes[modifier le wikicode]

  • blo (valdôtain de Valtournenche)
  • fromèn (valdôtain d’Arnad, Brusson, Charvensod, Courmayeur, Introd, Montjovet, Valgrisenche)

Références[modifier le wikicode]

Norvégien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Apparenté au danois gran.

Nom commun [modifier le wikicode]

gran masculin

  1. (Botanique) Épicéa.
  2. Sapin.

Synonymes[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Occitan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin granum.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
gran
\ˈgɾan\
grans
\ˈgɾans\

gran [ˈgɾan] (graphie normalisée) masculin

  1. (Botanique) Grain.
  2. Parcelle.

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

Sranan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif [modifier le wikicode]

gran \Prononciation ?\

  1. Vieux.

Synonymes[modifier le wikicode]

Suédois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Apparenté au danois gran.

Nom commun [modifier le wikicode]

Commun Indéfini Défini
Singulier gran granen
Pluriel granar granarna

gran \Prononciation ?\ commun

  1. (Botanique) Épicéa.
  2. Sapin.

Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Anagrammes[modifier le wikicode]